শূন্যতা
আজীৱন সেউজীয়া সপোনবোৰ লাহে লাহে
উজাই আহে কেতিয়াবা নিজে নিজক
প্ৰশ্নবোধক সাজি
এখন পালতৰা নাওঁ দিঙা মেলি আহে মই
মোক মোৰ বুলি প্ৰশ্ন কৰি সোধো নিজকে
চিনিবলৈ কিমান অনুশীলন নিজৰ বাবে
সীমিত ???
প্ৰতি পলে পলে সুখবোৰ নোহোৱা হৈ
এন্ধাৰ সৰিছে মোৰ জীৱনলৈ…
ৰাতি দোভাগত আজিকালি প্ৰায়েই
চকুলো নিগৰে মোৰ,কি এক বিষাদ
আজিও হৃদয়খন শূন্যতাৰে ভৰা।।
এনে দৰেই এদিন নীৰৱে আতঁৰি যাম
সকলোৰে পৰা………
চিনিবলৈ কিমান অনুশীলন নিজৰ বাবে
সীমিত ???
প্ৰতি পলে পলে সুখবোৰ নোহোৱা হৈ
এন্ধাৰ সৰিছে মোৰ জীৱনলৈ…
ৰাতি দোভাগত আজিকালি প্ৰায়েই
চকুলো নিগৰে মোৰ,কি এক বিষাদ
আজিও হৃদয়খন শূন্যতাৰে ভৰা।।
এনে দৰেই এদিন নীৰৱে আতঁৰি যাম
সকলোৰে পৰা………
আজন্ম সেউজীয়া সপোনবোৰ
ReplyDeleteলাহে লাহে
উজায়
এখন পালতৰা নাওঁ দিঙা মেলি আহে
মই মোক সুধো
কিমান অনুশীলন লাগে
সাউদৰ নাৱৰ পৰা সুখ বুতলিবলৈ
এন্ধাৰ আঁতৰাব পৰাকৈ
দোভাগ ৰাতিযে আজিকালি প্ৰায়েই
চকুলো সৰে, বিষাদ ফুলে
শূন্য মোৰ হৃদয় তৃষ্ণাতুৰ হৈ পৰে
কিয় হাস্নাহানাৰ সুগন্ধ পুৱা হ'লে
আজিও আঁতৰে...
কিয় শেৱালীৰ পাহিবোৰ
নিয়ৰৰ দলিচাত বাগৰি বাগৰি উচুপে...
(শুভেচ্ছাৰে তোমাৰ কবিতা তোমালৈয়ে)
ধন্যবাদ...... বহুখিনি সাদৃশ্য আছে !
Delete